Historie
Negen molenaarsgeneraties Massier
Ruim 300 jaar geleden vestigde zich in Amsterdam de koopmansfamilie Massier. Zij kwamen uit Frankrijk, vanwaar ze omstreeks 1670 als Hugenoten waren gevlucht, vanwege de vervolging onder Koning Lodewijk XIV. Na 1700 verhuisde één van de nakomelingen, Peter Massier, paardenkoopman van beroep, naar het Overijsselse stadje Ommen en werd in 1715 zoon Jan geboren. Ook hij werd paardenkoopman en kreeg in 1741 een zoon Peter en dat werd de eerste molenaarsgeneratie Massier.
1e molenaarsgeneratie: Peter Massier. (omstreeks 1765 molenaar)
| daarna waren er 4 opeenvolgende molenaarsgeneraties Massier
5e molenaarsgeneratie: Gerrit Massier.
Gerrit trouwde op 30 mei 1867 met Margje Katoele uit Nieuwleusen en na het overlijden van zijn vader op 25 maart 1875, zette hij de zaak voort als vijfde generatie Massier. Ze kregen tien kinderen en daar waren weer drie molenaars bij, Jan, Gerrit en Wolter. Jan, de oudste zoon van Gerrit Massier, ging, nadat hij op de ouderlijke molen het vak had geleerd, aanvankelijk als molenaarsknecht aan de slag op de molen van zijn voorouders in Koekange en zou uiteindelijk de zesde molenaarsgeneratie Massier gaan vormen.
6e molenaarsgeneratie: Jan Massier.
Jan Massier trouwde op 30 april 1892 met Aaltje Bijker uit Nieuwleusen en in 1893 kwam hij onverwacht terug naar Nieuwleusen.
Bij een publieke verkoop kwam hij namelijk in het bezit van de in 1861 door Willem Hendrik de Graaf gebouwde koren- en pelmolen, staande aan de Veldweg/hoek Westeinde, op de grens van de gemeenten Nieuwleusen en Dalfsen.
De molen werd de veiling op 15 maart 1893 ingezet op f 4000. Bij de eindveiling ging het bieden tussen Jan Massier en molenmaker Hermannus Schiller uit Dalfsen. (Schiller stond in Dalfsen bekend als hypotheekverstrekker en opkoper van onroerend goed, met name landerijen). Zij joegen elkaar in maar liefst 27 biedingen van 25, 50 en 100 gulden.
Met het hoogste bod van f 5650 werd Jan Massier eigenaar van de huidige molen Massier.
In het huwelijk van Jan en Aaltje waren inmiddels zes kinderen geboren, waaronder Wolter, op 9 augustus 1905, die ze zevende molenaarsgeneratie Massier zou gaan vormen.
7e molenaarsgeneratie: Wolter Massier.
Wolter kwam aanvankelijk op de molen van zijn vader en trouwde op 11 februari 1926 met Willempje Waanders uit Nieuwleusen. Op 30 oktober 1927 werd hun dochter Jenny Alida geboren en Wolter vond het toen zo langzamerhand tijd worden de zaak van zijn vader over te nemen, maar die voelde daar nog niets voor. De onenigheid liep zo hoog op dat Wolter in 1930 besloot de ouderlijke woning en molen te verlaten om molenaarsknecht te worden bij de Coöperatie in Rande, een buurtschap ten westen van de gemeente Diepenveen.
In Diepenveen werd op 26 juli 1932 hun zoon Jan geboren, maar in 1933 werd de onenigheid tussen vader en zoon plotseling bijgelegd en keerde Wolter terug naar de molen van zijn vader in Dalfsen/Nieuwleusen en nam de zaak over.
8e molenaarsgeneratie: Jan Massier.
Wolter Massier kreeg na een aantal jaren hulp van zijn in Diepenveen geboren zoon Jan, de achtste molenaarsgeneratie Massier. Jan trouwde op 19 maart 1953 met Janny Brouwer uit Nieuwleusen.
In 1954 ging er echter veel veranderen ten koste van de molen. Die bleek toe te zijn aan een grote restauratie en er moesten silo’s komen. Molenmaker Bisschop uit Dalfsen maakte daarvoor een begroting, maar het kwam niet tot een restauratie, in tegendeel. Wolter Massier en zijn zoon Jan besloten in 1956 de molen voor een deel te onttakelen hetgeen in de daaropvolgende jaren gebeurde. De stelling werd gesloopt en de kap verwijderd, het achtkant kreeg een nieuwe rietbedekking en in de molen werden silo’s gebouwd.
In mei 1962 volgde zelfs een aanvraag bij de gemeente Dalfsen voor een gedeeltelijke sloop van de molen. De gemeente trachtte nog de molen te behouden, maar tevergeefs: er volgde een verdere onttakeling, maar de molenromp bleef gelukkig overeind en waar een romp is, is hoop, zo zal ongetwijfeld ook hier blijken!
Onder Jan, die in 1974 na het overlijden van zijn vader, de zaak voortzette, daarbij tot 1993 administratief terzijde gestaan door zijn zuster Jenny, veranderde er nog meer. Het molenaarsbedrijf groeide uit in een modern veevoederbedrijf met tevens handel in kunstmeststoffen. Daarnaast was er toch nog altijd de liefde voor de molen, een molen die er steeds troostelozer uit ging zien.
Medio negentiger jaren werd het plan opgevat de molen weer in maalvaardige staat te restaureren, een wens waar ook de nieuwe, negende, generatie in de persoon van Jan Adriaan (André) Massier, zich volledig kon vinden.
9e molenaarsgeneratie: Andre Massier.
André, de jongste van de vijf kinderen en geboren op 15 maart 1970, was inmiddels in het bedrijf werkzaam en was een cursus voor vrijwillig molenaar gaan volgen op de Westermolen in Dalfsen. Hij had het bedrijf van zijn vader overgenomen en uitgebreid met een winkel in kleindiervoeders en agrarische benodigdheden.
In 1990 is het eigendom van de molen overgegaan naar “Stichting Molen Massier” waar, in het bestuur ervan, ook leden van de familie Massier zitting hebben. De restauratiepogingen die door de Stichting werden gestart liepen jarenlang op niets uit, omdat de financiering niet rond was te krijgen. Maar uiteindelijk is het dan toch gelukt om de noodzakelijke gelden bij elkaar te krijgen. De restauratie werd begroot op rond € 600.000 en molenmaker Dijkstra uit het Friese Slooten heeft het omvangrijke restauratiekarwei uitgevoerd.
In mei 2006 is de restauratie gestart en op 8 mei 2009 is de molen na enige tegenslag maalvaardig opgeleverd.
Tot op de dag van vandaag draait de molen weer in volle glorie door de vrijwillige molenaars (waaronder ook Wout Massier, een broer van Andre) en met hulp van vele vrijwilligers worden diverse activiteiten op allerlei gebied uitgevoerd om de molen ook organisatorisch en financieel gezond en draaiend te houden.
BRONNEN:
-‘Het geslacht Massier – Mansier’ – Stamboomonderzoek Hendrik Jan Massier te Ruinen
- Mededelingen Jenny Massier
- Historisch Centrum Overijssel
- Eigen molenarchief (Molens)